Saturday, January 20, 2007

ΑΧ ...ΝΑΥΤΟΠΟΥΛΑ !!
( απο τον χρήστη JasonSeaman του youtube )




Τί να γράψω τώρα...
Απο πού να ξεκινήσω, και πώς να σχολιάσω εδώ...!



Νομίζετε πως το "πολιτικό μήνυμα" υπάρχει ΜΟΝΟ στο τραγούδι των Μαρκόπουλου-Ξυλούρη, στο προηγούμενο post;
Εγώ ...το βλέπω ΕΔΩ, στα τραγούδια της Λάουρας!

6 comments:

Kato Patissia said...

Η ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ – ΜΥΣΤΗΡΙΟ...


Πυκνό ΣΚΟΤΑΔΙ τυλίγει την τραγουδίστρια «Λάουρα»...

Γιατί; Άγνωστο..

Έψαξα στο ίντερνετ, και βρήκα ΜΟΝΟ 4 sites που την αναφέρουν, τα εξής :



-------------------

( απο ΤΟ ΒΗΜΑ online )

ΜΙΜΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΣ – ΛΑΟΥΡΑ – ΜΑΡΘΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

Μεταπολεμικά το ραδιόφωνο αρχικά και στη συνέχεια η τηλεόραση, εκτόξευσαν στα ύψη τη φήμη παικτών και καλλιτεχνών. Αν κάποιος συνδύαζε ποδόσφαιρο και κινηματογράφο ήταν δε και ομορφόπαιδο, όπως ο Μίμης Στεφανάκος, ο γυναικείος πληθυσμός έτρεχε ξωπίσω του. Το 1956 μεταγράφηκε από την Υπεροχή Εξαρχείων στον Ολυμπιακό, με τη φανέλα του οποίου γνώρισε μεγάλες δόξες. Εκτός από την τέχνη της μπάλας, έμαθε αρκετά καλά και την τέχνη της υποκριτικής.
Ως παίκτης κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα, έξι κύπελλα και ένα κύπελλο Βαλκανίων. Ως ηθοποιός πρωταγωνίστησε στις ταινίες «Κομήτης Χάλεϊ», «Καραγκούνα», «Ο διαιτητής», «Σκότωσα για το παιδί μου», «Αθήνα ώρα 12». Στις νυχτερινές εξόδους του συνοδευόταν από την αγαπημένη του Λάουρα, διάσημη τραγουδίστρια και σοουγούμαν της εποχής. Στη συνέχεια γνωρίστηκε με την ντίβα του ελληνικού σινεμά Μάρθα Καραγιάννη, με την οποία παντρεύτηκαν το 1961 και χώρισαν έπειτα από δύο χρόνια.


-------------------

( απο ΤΑ ΝΕΑ )


Η Λάουρα στους «Λαϊκούς Βάρδους»

Η Λάουρα, μια από τις σημαντικότερες τραγουδίστριες της περιόδου 1950-1970, που διακρίθηκε στο μουσικό θέατρο, στον κινηματογράφο και στη ρεβί πίστας, φιλοξενείται στην εκπομπή του Πάνου Γεραμάνη «Λαϊκοί Βάρδοι» στο Δεύτερο Πρόγραμμα (103,7 FM) στις 7-8 (βράδυ) και 4-5 (πρωί).
Η τραγουδίστρια που με την παρουσία της έκανε πιο όμορφο το λαϊκό μας τραγούδι, μιλά στον Πάνο Γεραμάνη για τα παιδικά της χρόνια, την πορεία της στο ελληνικό τραγούδι και τα 80 ταξίδια της σε όλο τον κόσμο, όπου τραγούδησε ελληνικά τραγούδια με τις οκτώ ξένες γλώσσες που ξέρει να μιλά. Έως και την Τετάρτη 10 Απριλίου.

ΤΑ ΝΕΑ , 08/04/2002 , Σελ.: P47
Κωδικός άρθρου: A17307P472
ID: 312482

---------------------


( απο www.kithara.gr )


Αγάπη βρήκα άλλη

Τραγουδιστής: Λάουρα
Συνθέτης: Μουζάκης Γιώργος
Στιχουργός: Φατσέας Νίκος
Εκδότης: Γαϊτάνος Μιχάλης
Σημειώσεις: Το πραγματικό όνομα της Λάουρας είναι Λάουρα Λαλαπάνου. Το τραγουδήθηκε μαζί με το Τρίο Μπελκάντο σε δίσκους Columbia. Αναφέρεται στα: "Ελληνικό Τραγούδι" Μαρ 1956, "Μοντέρνο Τραγούδι" Απρ 1956, "Ελληνικό Τραγούδι" Μαϊ 1956



---------------------


( απο www.rempetika.com/diafora/nicknames.htm )

ΛΑΛΑΠΑΝΟΥ ΕΛΕΝΗ = ψευδώνυμο ΛΑΟΥΡΑ

Kato Patissia said...

ΕΚΕΙΝΟΣ
ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ...

Είναι ο ηθοποιός Φραγκίσκος Μανέλης.

Kato Patissia said...

ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΜΟΥ
ΑΠΟ ΤΑ "ΝΑΥΤΟΠΟΥΛΑ"..


Είμαι κυριολεκτικά ΜΑΓΕΜΕΝΟΣ απο αυτό το βίντεο!!

Το βρίσκω ...ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, σε κάθε του λεπτομέρεια!
Δέν ξέρω τί να πρωτο ‘πώ!!

Νιώθω σάν τον Βέγγο εκεί προς το τέλος του τραγουδιού, που παίρνει την έκφραση του ευτυχισμένου! Τί ωραίος!! Πόσο ταιριάζει στο τραγούδι, σε εκείνο το συγκεκριμένο σημείο!

Με συγκινεί τρομερά ο Φραγκίσκος Μανέλης που τρώει, γλύφει τα πιάτα, χαμένος στον ΔΙΚΟ ΤΟΥ «Παράδεισο»!.. Μένω ΑΦΩΝΟΣ μπροστά στο πόσο ΑΠΛΑ πράγματα χρειάζονται, για να φτιαχτεί ένα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, σάν αυτό: μιά ντίβα, κι’ ένας ...πειναλέος που δέν την προσέχει κάν!!!!!

Άν δέν είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ τέχνη, αυτό το «πάντρεμα» του ΣΟΟΥ με τη ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, τότε... τί να πώ! Να δείχνεις τη ΘΕΑ να χορεύει σκορπίζοντας την ομορφιά της ζωής στον κόσμο, και τον ΑΝΘΡΩΠΟ να ...μή μπορεί να την χαρεί! Να την αγνοεί επιδεικτικά, σάν ασήμαντη, μπροστά στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ του πιάτου!!! Είναι να ανατριχιάζεις...

Κι’ αυτή η Λάουρα, ρε παιδί μου!!!!!!!!

Ποιά Βίσση, ποιά Βανδή, ούτε μέχρι το νύχι της δέν φτάνουν αυτές!

Ειδικά εκεί που το τραγούδι προς το τέλος παίρνει πιό αργό ρυθμό, και κάνει τα τέσσερα πλάγια βήματα... δέν παίζεται η γυναίκα!

Απο μικρός έχω ξαναδεί την ταινία αυτή 3-4 φορές όλες κι’ όλες, και πάντα με θάμπωνε το τραγούδι αυτό. Αλλα, είναι ΑΛΛΟ πράγμα να το έχω τώρα στον υπολογιστή μου, και να το ξαναβάζω όποτε θέλω, και να μπορώ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΩ τις λεπτομέρειες!....

Έχω αρρωστήσει, έφαγα όλο το Σαββατοκύριακο κοιτάζοντας και ξανακοιτάζοντας ειδικά τα «ναυτόπουλα»!...

Κι’ ακόμα δέν έχω συνέλθει...

Kato Patissia said...

Η ΤΑΒΕΡΝΑ
ΤΟΥ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΜΑΝΕΛΗ..

Αναζητώντας πληροφορίες στο Ίντερνετ για τον Φραγκίσκο Μανέλη, βρήκα αυτό το δημοσίευμα στα ΝΕΑ. Η περιοχή της ταβέρνας, είναι κοντά στις φυλακές Κορυδαλλού...

------------

Έξοδος

Στη λαϊκή ταβέρνα του «Κουμπούρα»

ΠΑΝΟΣ ΓΕΡΑΜΑΝΗΣ


Όταν περνούσαν τα παλιά αεροπλάνα, οι Ντακότες, η γειτονιά ξεσηκωνόταν στο πόδι και οι πιτσιρικάδες σήκωναν τα χέρια ψηλά και χειροκροτούσαν. Στους δρόμους και στις μικρές αυλές των σπιτιών της Κοκκινιάς, εκείνα τα δύσκολα μετακατοχικά χρόνια τα παιδιά έκαναν όνειρα. Σήμερα, ο Γιάννης Γεωργιλάκης θυμάται τον αξέχαστο ποδοσφαιριστή και φίλο του Μάκη Γερμελή, ο οποίος του είχε μιλήσει αρκετές φορές για εκείνα τα δύσκολα χρόνια. Ο Μάκης Γερμελής, μαθητευόμενος τορναδόρος, πραγματοποίησε πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι φανταζόταν το όνειρό του. Σε ηλικία μόλις 16 χρόνων. Όταν μεταγράφηκε από την Αμφιάλη στον Ολυμπιακό το 1951 και ταξίδεψε ως μέλος της αποστολής των «ερυθρολεύκων» στη Ρόδο με αεροπλάνο. Ήταν όνειρο ζωής τότε, έλεγε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού και της Προοδευτικής στον Γιάννη Γεωργιλάκη, καθώς τσούγκριζε το ποτήρι του με τους παλιούς του φίλους σε ένα τραπέζι στο πεζοδρόμιο της ιστορικής λαϊκής ταβέρνας του «Κουμπούρα», στα όρια Νίκαιας - Κορυδαλλού.
Κουβέντιαζαν για την κατρακύλα του Ολυμπιακού αλλά και για τις θαυμάσιες εμφανίσεις της Προοδευτικής. Το θέμα της συζήτησης άλλαξε κάποια στιγμή, όταν δύο πελάτες, ο Μουρίκης και ο Βασιλακόπουλος, μαζί με τον 82χρονο μπαρμπα-Σταμάτη, θυμήθηκαν παλιές εικόνες από το οινοπωλείο που στήθηκε πριν από 44 χρόνια, στο σημείο ακριβώς όπου βρίσκεται σήμερα. Στη γωνία των δρόμων Κύπρου και Σωκράτους, πίσω από το γήπεδο της Προοδευτικής. Η ταβέρνα του «Κουμπούρα», συμφωνούσαν και οι τρεις της παρέας, είχε και έχει τη δική της ξεχωριστή ιστορία, που αρχίζει από τον προπολεμικό Πειραιά. Λειτουργούσε στην οδό Γούναρη, στο υπόγειο της «Μακράς Στοάς». Μετά τον βομβαρδισμό της πόλης από τους Γερμανούς κατακτητές διαλύθηκε. Και το 1952, ο Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος, πατέρας του σημερινού ιδιοκτήτη Ανδρέα Θεοδωρόπουλου, κάτω από το σπίτι του έφτιαξε έναν χώρο με βαρέλια και πουλούσε ρετσίνα.


Έβγαζε και μεζεδάκι. Από το 1954 το μαγαζί λειτουργούσε κανονικά, σαν οικογενειακή ταβέρνα. Η ονομασία «Κουμπούρας» προέρχεται από το παρατσούκλι που είχε ο παππούς του Θεοδωρόπουλου, ο οποίος ήταν κατασκευαστής όπλων στη Δημητσάνα, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι πολεμιστές του '21. Ο Γιάννης Μουρίκης με τον Γιάννη Βασιλακόπουλο θυμούνται ακόμη τους ηθοποιούς που διασκέδαζαν στου «Κουμπούρα» μετά τις παραστάσεις που έδιναν οι θίασοι-μπουλούκια στα θερινά σινεμά της περιοχής «Έλλη» και «Κορυδαλλός».

Εκεί πήγαινε ο Φραγκίσκος Μανέλης με τον θίασό του και τραγουδούσαν όλοι, με τη συνοδεία της μικρής ορχήστρας του Γιάννη Λαουτάρη, θετού πατέρα της τραγουδίστριας Δούκισσας. Πριν πέσει ακόμη το μπετόν, η περιοχή γύρω από του «Κουμπούρα», στα τέλη του '50, ήταν ανοιχτή. Ρέματα, χωματόδρομοι, δενδροστοιχίες. Οι αμαξάδες, οι νερουλάδες και οι μανάβηδες ξέζευαν τ' άλογά τους και κάθονταν στην ταβέρνα. Έπιναν με τα νεροπότηρα ρετσίνα, έφτιαχναν κεφάλι και μετά τραγουδούσαν: «Βάλε να πιούμε ένα κρασί, που κάνει τη ζωή χρυσή».

Σήμερα, η ταβέρνα μπορεί να καλύπτεται από σπίτια γύρω γύρω, όμως δεν έχει χάσει την παλιά της φυσιογνωμία. Δέκα (αριθμημένα) βαρέλια, βαμμένα κόκκινα στο μπροστινό τους μέρος, γεμάτα ρετσίνα κεχριμπαρένια. Και πάνω τους οι φωτογραφίες με τον μέγιστο λαϊκό τραγουδιστή Στέλιο Καζαντζίδη, ο οποίος έβρισκε νηφαλιότητα σ' αυτό το στέκι και περνούσε ευχάριστες στιγμές. Και η κουζίνα σερβίρει μεζέδες και κρασί. Μάστορας στη μαγειρική ο Αντρέας (αφού ήταν 10 χρόνια μάγειρας στα καράβια), ετοιμάζει: γίγαντες, μπιφτέκι με κρεμμύδι και μαϊντανό, γίδα βραστή και, ορισμένες φορές, πατσά. Πλούσιες σαλάτες και ορεκτικά, πατάτες τηγανητές ζεστές και ψωμί ψημένο στη σχάρα, με λάδι. Για κύριο πιάτο: παϊδάκια με το κιλό και κρέατα της ώρας με το κιλό. Τις Κυριακές κλειστά. Τα βράδια βγάζει τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο. Κοντά στον Αντρέα, η συμπαθέστατη σύζυγός του Γιώτα, που πάντα βρίσκει να πει δυο καλά λόγια για τους πελάτες.

Ο «Κουμπούρας», Κύπρου και Σωκράτους γωνία (στα όρια Κορυδαλλού - Νίκαιας, πίσω από το γήπεδο της Προοδευτικής). Τηλέφωνο: 4972.194.

ΤΑ ΝΕΑ , 07/09/2001 , Σελ.: N24
Κωδικός άρθρου: A17135N241
ID: 283651

Kato Patissia said...

Η ΤΑΙΝΙΑ


Είναι μάλλον οι «δουλειές του ποδαριού», του 1962.
Πρωταγωνιστούν ο Βέγγος και ο Μανέλης, που προσπαθούν να πουλήσουν ένα φάρμακο κατά της φαλάκρας...

( Συνέχεια επι της οθόνης ! )

( απο το helkin.gr )

Kato Patissia said...

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΟΥΡΑ..

Βρήκα και στο http://www.rembetiko.gr/forums/archive/index.php/t-16023.html ( ρεμπέτικο φόρουμ ) την παρακάτω ενδιαφέρουσα συζήτηση για τη Λάουρα.

Είναι εντυπωσιακό, ότι συμμετέχει μάλλον Ο ΙΔΙΟΣ ο Κώστας Φέρης, ο ..δημιουργός της ταινίας «Ρεμπέτικο»!!

Μιά maria λοιπόν, ρωτάει για ένα τραγούδι που άκουσε και της άρεσε, και ακολουθεί ο εξής διάλογος :

ΚΚ

Βίρβος - Τσιτσάνης, απ' τα "καινούργια".

Στίχοι

Ο καθένας άνθρωπος, μοιάζει με καράβι
που θαλασσοδέρνεται βράδυ και πρωί
Κι ο βαρύς ο πόνος του, το κορμί του σκάβει
ώσπου το λιμάνι του κάποτε θα βρει

Είμαι κι εγώ ένα καράβι τσακισμένο
κι από σένα λίγη αγάπη περιμένω
Στη μεγάλη θάλασσα, που ζωή τη λέμε
μας χτυπούν τα βάσανα με απανθρωπιά

Στη μεγάλη θάλασσα, κάθε μέρα κλαίμε
Όμως υπομένουμε, μα ως πότε πια
Είμαι κι εγώ ένα καράβι τσακισμένο
κι από σένα λίγη αγάπη περιμένω

Michael

Το τραγούδι λέγεται "Το καράβι".

Πρώτη εκτέλεση το 1957 με μια τραγουδίστρια ονόματι Λάουρα.

Καινούργια (και πιο γνωστή) εκτέλεση το 1982 με την Αλεξάνδρα (στο δίσκο "Η Αλεξάνδρα τραγουδά Μάνο Χατζιδάκι - Βασίλη Τσιτσάνη" που κυκλοφορεί και ως CD). Ο ίδιος ο Τσιτσάνης συνοδεύει την τραγουδίστρια σε αυτή την ηχογράφηση.

frank

... "Λάουρα, η αγαπημένη των ναυτικών μας", ήταν το σλόγκαν της εποχής ...

michael

Ξέχασα να το αναφέρω: Η ηχογράφηση με τη Λάουρα περιλαμβάνεται σε ένα CD-αφιέρωμα στο στιχουργό: "Κώστας Βίρβος - Μια ζωή τραγούδια". (Δυστυχώς – όπως όλα τα κομμάτια αυτού του CD – μόνο αποσπασματικά!)

ferris

"ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ". Γράφτηκε κατά παραγγελίαν, γιά την ταινία του Γιώργου Ζερβουλάκου "Γιά το ψωμί και γιά τον έρωτα", που μετονομάστηκε αργότερα σε "Συννεφιασμένη Κυριακή". Παίζουν ο Μιχάλης Νικολινάκος και η Δάφνη Σκούρα, και εμφανίζεται τόσο η Λάουρα όσο και ο ίδιος ο Τσιτσάνης. Γιά την ταινία μάλιστα, ο Τσιτσάνης έγραψε όλο το soundtrack (μουσική υπόκρουση), παίζοντας στο μπουζούκι του ενώ έβλεπε σε προβολή την ταινία. Χρησιμοποίησε, ανάμεσα στα θέματά του, και το "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" του Καλδάρα!!! Την ίδια δουλειά την ξανάκανε γιά το "Σπίτι της ηδονής" του ίδιου σκηνοθέτη, θαυμάσια ταινία, με πρωταγωνιστή (γιά πρώτη φορά) τον Νίκο Ξανθόπουλο. Πως τα ξέρω όλα αυτά; Μα την ίδια εποχή, συγκατοικούσα με τον Δήμο Θέο σ' ένα πλυσταριό στην πλατεία Κάνιγγος, που τόσο ο Ξανθόπουλος όσο κι ο Ζερβουλάκος, χρησιμοποιούσαν ως γκαρσονιέρα, με... την ίδια γκόμενα, εναλλάξ, και εν αγνοία αμφοτέρων!!!

Επίλογος: Ο Ζερβουλάκος έγινε ο παραγωγός μου στο "Ρεμπέτικο", κι είναι σ' αυτόν που ο Τσιτσάνης παραπονέθηκε πως δεν τον φωνάξαμε να γράψει τη μουσική, και προτιμήσαμε τον Ξαρχάκο...

Επίλογος Β: Η Λάουρα, γκομενάρα, ο Τσιτσάνης την κοίταγε... στο στήθος! Πολύ την πήγαινε...


ferris


Συμπλήρωμα:
1. Στη "Συννεφιασμένη Κυριακή εμφανίζεται και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
2. Στο "Σπίτι της ηδονής" εμφανίζονταν επίσης η χαμένη ταλεντάρα Βούλα Αβραμίδου, και ο Ανέστης Βλάχος ως τραγουδιστής (με τ' όνομα Ορφέας) που "τραγουδούσε" το "Στρώσε μου να κοιμηθώ" ντουμπλαρισμένος με εκπληκτική φωνακλάδικη ερμηνεία από κάποιον νεαρό γύφτο, ανακάλυψη του Τσιτσάνη, που χάθηκε από τότε. Στην ίδια ταινία, βοηθοί σκηνοθέτες ήσαν ο Δήμος Θέος κι ο Σταύρος Τορνές.
3. Ο Ζερβουλάκος γύρισε πρόσφατα την ταινία "Με τον Ορφέα τον Αύγουστο", με την... Βάνα Μπάρμπα!

Γιά περισσότερα, πρέπει να περάσω σε κανένα... Σθνεμά-Φόρουμ.

Ferris

Επί τη ευκαιρία, επειδή ρωτήηκα παλιά γιά την πρώτη μου μικρούς μήκους ταινία "Τα ματόκλαδά σου λάμπουν" (1961), έχω αυτή την ανακοίνωση:

Κυκλοφόρησε το "Ρεμπέτικο" σε διπλό DVD, με πλήρη αποκατάσταση των χαμένω σκηνών, και ψηφιακό ήχο και εικόνα. Το δεύτερο δισκάκι, έχει 9 Giga Extras, "ένας πολιτιστικός θησαυρός" έγραψε κάποιος, και μέσα σ' αυτά περιλαμβάνεται και ολόκληρη η ταινία μου "ΤΑ ΜΑΤΟΚΛΑΔΑ ΣΟΥ ΛΑΜΠΟΥΝ".

kwstas_salonikios

Re paidia mporei na proteinei kaneis kamia lista me tainies sxetika me to rempetiko? Idaniko paradeigma h tainia tou Ferri. An einai dynatona vroume kai apo poy tha tis promhtheytoume akomh kalhtera.
Na stai kala.
To forum pernaei mhnymata....
Ta links einai apaixta...
Eyxaristw sas olous.

Ferris

Καθαρόαιμη "ρεμπέτικη" ταινία, δεν υπάρχει άλλη.

Αλλά οι πιό σχετικές, είναι οι εξής:
1. "Δράκος" του Νίκου Κούνδουρου.
2. "Στέλλα" του Μιχάλη Κακογιάννη.
3. "Ευδοκία" του Αλέξη Δαμιανού.
4. "Ο πύργος των ιπποτών" του Νίκου Τσιφόρου.
5. "Στο σπίτι της ηδονής" του Γιώργου Ζαρβουλάκου